Een van onze revitaliseringsprojecten vindt plaats op Sardinië, het Italiaanse eiland in de Thyrian See
Onze eerste locatie in Italië bevindt zich op het eiland Sardinië.
Het perceel op Sardinië bestaat deels uit bos en deels uit een oude wijngaard die nu nieuw leven wordt ingeblazen in het voormalige bos dat het vroeger was.
Het hele project moet nieuw leven worden ingeblazen in het bos dat het vroeger was. De inheemse vegetatie van Italië weerspiegelt de diversiteit van de fysieke omgeving: de verschillen in geologie, de hoogteverschillen boven zeeniveau en de diversiteit van het klimaat tussen het continentale en het schiereiland van Italië. Het Italiaanse landschap staat bekend om zijn rijen populieren die zeer effectief zijn in het opnemen van water en het bij elkaar houden van oevers.
Op het eiland Sardinië heeft de vernietiging van de johannesbroodbossen en op de Apulische vlakte het verval van olijfbomen en oevervegetatie steppen met taaie planten voortgebracht, zoals de verschillende soorten vedergras. Bergweidegebieden zijn te vinden in Calabrië en Basilicata, meestal met wikke, struisgras en witte affodil.
Het uitlopersgebied aan de Middellandse Zee wordt gekenmerkt door de kurkeik en de Aleppoden. Hoger gelegen, in Zuid-Italië, zijn er nog steeds sporen van het eeuwenoude bergbos te vinden, met truffeleik, kastanje, bloeiende es, oosterse eik, witte abeel en oosterse plataan. Er zijn vrij uitgestrekte beukenbossen in Calabrië (op de massieven La Sila en Aspromonte) en Puglia, en de zilverspar en verschillende soorten dennen gedijen in de Abruzzen en Calabrië.
